India, Indiatrip 2013, Voorbereiding

Vaccination gone bad

Gisteren met het hele gezin op stap naar het Tropisch Instituut. Aangezien we in de niet-meer-zo-heel-verre-toekomst een stevige trio trip aanvatten, leek het ons wijs om alvst wat voorzorgsmaatregelen te nemen in de vorm van vaccinaties.

Hepatitis A en B, Tyfus, Polio.
Mijn trip van een paar jaar geleden stond garant voor een immuniteit voor hep A/B, voor polio ben ik ook al levenslang ingeënt.
Mijn lief had op’t werk al wat dingen gekregen, maar kreeg desalnietemin drie spuitjes.
Ik moest enkel de buiktyfusprik opnieuw ondergaan, wat me wel ok leek: klein prikje en verder niks.

Tot ik een half uur later wat at.
Instant mottig.
Maar geen erg: dat kan nu eenmaal gebeuren.
Tot ik rond zes uur de eerste keer wat opliggend eten opgaf.
Straf.

Thuis aangekomen mezelf naar de zetel gesleept om daarna, via een omweg langs de toiletpot, op bed te eindigen.
Doodziek, sprak de hypochonder in mij.
“Wa plattekes”, zei mijn lief bij thuiskomst.
Tot ik een derde en finale keer mijn maag leegschudde.
Ik herkende het gevoel ergens van… 

Niets kunnen eten, vervelend liggen woelen op de zetel en dan maar in bed verder geslapen.
Tot vanochtend 9u.
Fris! Vrolijk!
Klaar om te gaan werken!
Tot ik hijgend in de douche stond: volledig leeg.

Toch maar niet gaan werken dan.
Thuisblijven, slapen en rusten, sprak de baas.

Naar de winkel gesukkeld, twee bananen gegeten en wonder boven wonder bleven die binnen.
Maar het had toch niet veel meer moeten zijn, voel ik.

Nu gaat het beter, dank u.
Maar nog niet goed.
Beter is niet altijd goed.
Helaas.

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Visa

In één trek naar de Vleurgatsesteenweg, Chaussée de Vleurgat, voor het consulaat van India.
Geen uren rondcrossen door de hoofdstad, geen tijdverspilling.
Of toch, want de foute weg was redelijk hard ingecalculeerd, met als gevolg dat er gewacht moest worden.
Koffie drinken met franstalige lectuur, het heeft iets.

Dan naar het consulaat en, jawel, een visum gekregen!
Als ik woensdag op tijd in m’n vliegtuig zit en  ik niet teveel overtollige bagage heb is er geen enkele reden meer om nog te denken dat ik in België blijf.
Ha!

En ook: vanmorgen bij de opticien geweest en m’n brilglas is besteld en morgen in orde.

There certainly is a God.
Or some Gods.
Or many Gods.

Sometimes I feel like God…

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Spaghetti voor India

Zaterdag wa het eindelijk zover. Het grote benefietetentje was daar. Met dank aan de mama en de papa en de rest van de familie werd er een maaltijd op tafel getoverd die de stoutste spaghettiavond overtrof: lekker, ni te doen!

En ook: een pak volk!
84 gasten die elk 8 euro betaalden zoals dat hoort.
Een glas drinken en een dessertje erbij en hoppa, de teller sprong al gauw naar duizend!

Met de vrije giften erbij, komen we op een slordige 2500 euro, voor de beide projecten. Dat maakt dus een mooie pot van 1250 euro per project.

Ik word daar warm van.

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Ratrace

Toen ik me zonet even in een sportieve bui waande , verschoot ik zowaar van kleur.
Op mijn looproute sprong plots een familie ratten uit de struiken.
Een nest! Ratten! In Antwerpen!
Antwerpen Stad!

Op de terugweg, zelfde scenario.
Enkelen van een vuist groot, twee waren echter bijna dubbel zo groot.
En ook! Piepen!
Nooit gezien.
Jakkes.

En toen bedacht ik dat ik er maar beter aan kan wennen.
Want dat dat in India dagelijkse kost is.

Ongedierte, ik ben er niet echt voor…

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Being welcome is the best feeling there is

This morning in my inbox:

Dear Mr. Wannes De Loor,

Please accept our love and best wishes.

We are in receipt of your email and noted the contents.  Your plan is perfectly alright, you can take your own decisions and be free.  From our side we don’t have any strict programme or plan for your stay at our hospital.  Regarding your visiting the other parts of India etc., will be finalized when you arrive at Bangalore. 

Since I was away from the headquarters and I couldn’t reply you earlier.  But there was a reply from me and I am afraid due to technical reason the email has comeback.  Any way, never mind, feels free and we are all there with you to make your programme a grand success.

Dear Wannes, please convey our special greetings to your parents and grand parents. 

May God bless you.

Thanking you,

Yours in the Service of the Lord,

(Swami Japananda)

Chairman

I’m so looking forward to it, you can’t imagine.

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Die dag in de Send Items:

Namaste

Op zeven november 2007 stap ik voor een tijdje uit de westerse ratrace.
Ik wil met mezelf en helemaal alleen een andere kant van de wereld ontdekken.
Ik ben er vrij zeker van dat ik er een paar keer mezelf ga tegenkomen, doch dit geheel terzijde.

De Grote Trip zoals ik het noem, heeft echter iets meer inhoud dan verpakking.
Ik ga namelijk niet alleen de toerist uithangen in India. Geen weken braden aan het strand, geen dagelijkse decadentie.
Wel humane hulp aan zij die het nodig hebben.

Humane hulp in de vorm van mezelf.
Eerst werk ik een maand als paramedicus in een hospitaalgemeenschap in Pavagada, daarna een maand als leraar in een pedagogisch project in het uiterste zuiden van India.

Het hospitaalproject in Pavagada

Het Swami Vivekananda Integrated Rural Health Centre werd enkele jaren geleden gebouwd met de hulp van Damiaanactie.  Waar zij zich in het begin alleen bezig hielden met de behandeling van lepra en TBC, hebben ze nu ook een afdeling voor oogoperaties (cataract) en hartchirurgie.
Momenteel zijn ze heel erg bezig met de behandeling van kinderen: zij zijn immers de toekomst van de streek!

 

SISP
Sebastian Indian  Social Projects (S.I.S.P.) is een kleine Indische NGO die zich richt tot de allerarmsten en de mensen die weinig of geen kansen krijgen in de Indische samenleving en dit specifiek in enkele dorpen te Vizhinjam in de Zuid-lndische deelstaat Kerala.

S.I.S.P. tracht de levenskwaliteit van deze mensen te verbeteren door het aanbieden van o.a.: gratis scholing, training in sociale weerbaarheid, het opzetten van spaarsystemen (micro credit unions), de begeleiding en financiële hulp voor medische behandeling, voeding en/of schoolkosten.

Humane hulp in harde realiteit

Projecten als deze hebben vaak te kampen met een te kleine financiële slagkracht.

Gebouwen, mensen en materiaal nemen grote happen uit een beperkt budget.
De beste manier om de beide projecten te steunen, lijkt me dan ook met baar geld.
Harde contanten die ter plaatse worden afgegeven en waar we samen een zinnige bestemming aan geven.

Ikzelf lever een stevige bijdrage uit mijn spaarpot, maar ik had ook graag uw hulp gehad.
Elke bijdrage, hoe klein ook, wordt geapprecieerd.
Door mezelf én door de mensen achter het project.
Maar vooral de hulpbehoevenden die geholpen worden dankzij het project, zijn de grote ontvanger van uw milde gift (083-4456826-67).

Spaghettihulp

Geld geven aan een goed doel is één ding. Iedereen heeft er graag iets voor terug.
Daarom organiseer ik met enkele trouwe helpers een spaghettifestijn. Op 27 oktober vanaf 17u wordt de parochiezaal van Meer ( routebeschrijving) omgebouwd tot self service spaghettirestaurant. Voor de democratische prijs van 8euro krijg je een bord vol lekkere pasta met een sublieme saus én verdien je een logeplaats in het hiernamaals.

Het is natuurlijk van groot belang dat ik weet hoeveel hongerige magen er gevoed moeten worden. Inschrijven doe je dus vóór 20 oktober via

·         E-mail: wannes@deloore.be (Onderwerp: Spaghettiavond 27 oktober) met een vermelding van je naam en het aantal personen

·         Een klein briefje met je naam en het aantal personen

o   Meerdorp 73, 2321 Meer

o   Klapdorp 28, 2000 Antwerpen

Je inschrijving is pas volledig als je betaald hebt: hetzij cash, hetzij via overschrijving op rekeningnummer 083-4456826-67. Natuurlijk kan dat ook nog de avond zelf, maar

Oei

Je ziet het niet zitten om op 27 oktober naar Meer te reizen?
Maar je wil wel een goed doel steunen?
Dat kan perfect!
Vrije giften zijn meer dan welkom op 083-4456826-67.

Volg mee

Je wil natuurlijk wel op de hoogte blijven van de bestemming van je geld. Gelukkig staat de technologie voor niets en weet ik wat er mee te doen valt.
Zo vind je alle info rond de projecten op http://blog.wann.es/namaste/.
Mijn avonturen in India kan je volgen op http://blog.wann.es/
Foto’s zullen te vinden zijn op http://www.flickr.com/photos/wannesdeloore/.
Wie geeft wat hij heeft, is waard dat hij leeft.

083-4456826-67

 PS: het staat je natuurlijk vrij om al deze informatie door te sturen of op eender welke manier te verspreiden!

Met vriendelijke groeten,

Wannes De Loore

Klapdorp 28
2000 Antwerpen

0473/52.14.93

skype: wannes.deloore
http://blog.wann.es/

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

083-4456826-67

Het rekeningnummer voor mijn kleine bijdrage aan India.
De eerste vijfhonderd (500) euri zijn reeds gestort, ik ben benieuwd wat er volgt.

Op momenten als deze ben ik dolgelukkige dat ik in het rijke westen woon: een nieuwe rekening, twee klikken verwijderd dankzij een reuzegoed doordacht systeem an internetbankieren.
Echt, ik ben benieuwd wat het allemaal gaat opleveren.

Het plan?
Het totale bedrag wordt in twee gesplitst: een helft voor SISP, een helft voor Swami Vivekananda Integrated Rural Health Centre. Alles cash of overgeschreven, dat valt nog af te wachten natuurlijk.

Maar dus: ook uw bijdrage is welkom!

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Verlof

In extremis morgen een dagje verlof genomen.
Correctie, een dagje dat er niet in loondienst wordt gewerkt maar dat er wel loon wordt getrokken.
Want dat er niet gewerkt wordt is een grote leugen.
Er moet enorm veel gebeuren voor India, en dan heb ik het over zowel de reis als de benefiet.

Chronologisch dus eerst alles voor de benefiet, dan alles voor de trip an sich.

Het benefietfeestmaal:

  • Uitnodigingen, brieven, flyers en posters voor de spaghettiavond van 27 oktober. Het moet aan de wereld kond worden gemaakt dat er dan iets te doen is voor het goede doel. Voor een specifiek goed doel. Of twee, want ‘t zijn er nu eenmaal twee.
  • Groenten regelen bij de lokale groententelers. Paprika’s, tomaten, worteltjes, ajuin. Want een stevige spaghettisaus, da’s met groenten en al!
  • Eens een belleke doen met de brouwer. Of hij wil zorgen voor duizend pinten en dito flessen wijn en water en koffie en thee en Palm en Duvel en limonade met rietjes.
  • De website volstoppen met info:
     zorgen dat er een duidelijke verwijzing is naar het rekeningnummer om geld op te storten
     zorgen dat er van elk project een samenvatting staat.
     zorgen dat ik automatisch berichten van m’n weblog in de categorie “nieuws vanuit India” kan krijgen.

Voor de reis zelf:

  • Een minimale planning maken en die aan de lokale contactpersoon laten weten.
  • Zorgen dat ik tegen dat ik ginder ben al een SIMkaart heb zodat er getelefoneerd kan worden met de locals en met het buitenland dat nu nog binnenland is.
  • Solliciteren voor het project bij SISP.
  • Een inpaklijst maken en kijken wat er nog moet worden gekocht (zo uit het hoofd: een muskietennet, een mp3speler (ja hoor, materialist tot in de kist) en een zijden lakenzak als slaapzak)

Dus uitslapen en ranzig rondhangen zal niet iets voor morgen zijn.
En zaterdag de tante helepen verhuizen en brieven ronddoen en promotie en voetballen en Nacht van de Jeugd vieren.

En zondag, dan is’t josdag.
Zijt maar gerust!

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Fusselini Bombay

Fusselini met curry, ananas en hesp.
Niet slecht en zeker voor herhaling vatbaar, daar in De Appel (Ravenstraat 15, 3000 LEUVEN).
Ideetje van madame Marjan. Goed ideetje.

Honderduit wist ze te vertelen over haar ervaringen in India.
Dat twee maanden eigenlijk te kort waren, dat alles er veel relaxter aan toegaan dan hier en dat alles er zoveel goedkoper is.
Dat het er ook wel vies is en dat het er stinkt en dat de mensen er ondanks alle miserie wel vriendelijk en gastvrij zijn.
Dat vrouwen er totaal niet aanvaard worden en dat lesische vrouwen er nog net iets erger worden aangepakt.

En dat ales daar onbeschrijfelijk is.
Slik.

Ik wil echt nú weg.

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

They went to Bollywood

Zo dadelijk afspraak met Marjan.
De juffrouw is net terug van India.
Twee maanden lang hebben ze er met open mond rondgelopen en meegewerkt in een project.

En indrukken!
En ervaringen!
En feest!
En gastvrijheid!

Ze heeft het eigenlijk al eens allemaal verteld, maar toen was de andere partij lichtjes gedesoriënteerd in tijd en ruimte. En ook wat duizelig van de enorme stroom prikkels die door het lichaam ging. Ha!

‘k heb haar toen maar het adres van hun weblog gevraagd.
En dat we nog eens moeten afspreken.
Sebiet dus.

Standard