India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen

Een andere kijk op de dingen

Gisteren, vrijdag, was er een hinduistische gebedsdienst in de Ashram.
Swami zong samen met een twintigtal devotees een uur lang hinduistische liederen.
Ik begreep er, natuurlijk, geen snars van, maar het voelde wel heel vredig aan. Ik was zo ongeveer volledig in rust met mezelf.
Plots begint Swami te vertellen over opa, Rik, die tien jaar geleden als leider van het bouwkamp naar Pavagada was gekomen en dat hij enkele jaren terug weer op bezoek geweest, samen met oma.
Dat ik nu als kleinzoon van Rik en Marie-Louise hier ben en dat dat eigenlijk enorm knap is.
Want dat een jongeman die in een land leeft waar alles te krijgen is en waar iedereen het goed heeft, dat een jongeman die werkt bij een internationaal bedrijf en een goed loon en dito bedrijfswagen krijgt, dat die dat allemaal even opzijzet om naar het armste deel van India te komen en hier te komen kijken en te komen helpen, dat dat iets zot is.

Achteraf zei ik hem dat dat eigenlijk allemal niet zo veel voorstelt.
That, antwoordde hij, is because you’re a well hearted man.

Awel, ik wist efkes niet wat zeggen.
Dat ik ooit nog eens iets voor iemand kon gaan betekenen, ‘t doet raar eigenlijk.
Onwezenlijk.

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen

En hey!

Net het heuglijke nieuws gekregen dat ik een nieuw broertje heb!
Lencho komt eind januari naar belgische bodem vanuit de ethiopische woestijn.
Een nieuw broertje van zeven maamden oud, zo zot allemaal!

En dat te weten komen in India, klinkt me allemaal nogal onwezelijk en internationaal in de oren 🙂

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen

Bereikbaarheidsinfo

Vanaf morgenvroeg acht uur ben ik onderweg.
Ik hoop dat ik met mijn gevolg op een beetje hoffelijkheid kan rekenen op de hele E19 langs de Vlaamse kant van de hoofdstad. Want in files heb ik geen zin als ik onder spanning sta.

En spanning die is er zeer zeker!
Alles is ingepakt, alles staat klaar.
De schoenen zijn gepoetst, de broek is gestreken en de haren zijn al moeten nog geknipt.
Waarom ik dan lichtelijke vormen van stress vertoon?
Omdat ik van factoren afhankelijk ben waaraan ik niets kan verhelpen en waarvoor ik op Het Lot, Onze Lieve Heer, Shiva, Ganesha, Thor, Zeus, Hades en de rest van die ploeg van hierboven (en hieronder) zal moeten rekenen.
Voor dingen waar ik zelf verantwoordelijk ben, ben ik niet meer zenuwachtig, dat heb ik afgeschaft.

Maar dus: vanaf acht uur onderweg.
Gevolg  is dat ik onbreikbaar ben dan.
Voor de komende drie maanden.
Minstens.
Want wat kan ik in een vreemd en ver land als India doen met een Belgische SIMkaart?
Niets.
Verliezen.
Gebruiken en veel te duur bellen.
Dus laat ik het ding thuis, neem ik m’n gsm mee voor een indiase prépaid kaart en  laat ik misschien volgende week wel wetn waar ik  sms’s gewijs bereikbaar ben.
Of niet.
Misschien wel alleen per mail.
Echte post.
Kilopost.
DHL.

Want ginder sta ik aan het communicatieroer 🙂

Hou jullie haaks, ik probeer hetzelfde!

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Visa

In één trek naar de Vleurgatsesteenweg, Chaussée de Vleurgat, voor het consulaat van India.
Geen uren rondcrossen door de hoofdstad, geen tijdverspilling.
Of toch, want de foute weg was redelijk hard ingecalculeerd, met als gevolg dat er gewacht moest worden.
Koffie drinken met franstalige lectuur, het heeft iets.

Dan naar het consulaat en, jawel, een visum gekregen!
Als ik woensdag op tijd in m’n vliegtuig zit en  ik niet teveel overtollige bagage heb is er geen enkele reden meer om nog te denken dat ik in België blijf.
Ha!

En ook: vanmorgen bij de opticien geweest en m’n brilglas is besteld en morgen in orde.

There certainly is a God.
Or some Gods.
Or many Gods.

Sometimes I feel like God…

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Spaghetti voor India

Zaterdag wa het eindelijk zover. Het grote benefietetentje was daar. Met dank aan de mama en de papa en de rest van de familie werd er een maaltijd op tafel getoverd die de stoutste spaghettiavond overtrof: lekker, ni te doen!

En ook: een pak volk!
84 gasten die elk 8 euro betaalden zoals dat hoort.
Een glas drinken en een dessertje erbij en hoppa, de teller sprong al gauw naar duizend!

Met de vrije giften erbij, komen we op een slordige 2500 euro, voor de beide projecten. Dat maakt dus een mooie pot van 1250 euro per project.

Ik word daar warm van.

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Ratrace

Toen ik me zonet even in een sportieve bui waande , verschoot ik zowaar van kleur.
Op mijn looproute sprong plots een familie ratten uit de struiken.
Een nest! Ratten! In Antwerpen!
Antwerpen Stad!

Op de terugweg, zelfde scenario.
Enkelen van een vuist groot, twee waren echter bijna dubbel zo groot.
En ook! Piepen!
Nooit gezien.
Jakkes.

En toen bedacht ik dat ik er maar beter aan kan wennen.
Want dat dat in India dagelijkse kost is.

Ongedierte, ik ben er niet echt voor…

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Being welcome is the best feeling there is

This morning in my inbox:

Dear Mr. Wannes De Loor,

Please accept our love and best wishes.

We are in receipt of your email and noted the contents.  Your plan is perfectly alright, you can take your own decisions and be free.  From our side we don’t have any strict programme or plan for your stay at our hospital.  Regarding your visiting the other parts of India etc., will be finalized when you arrive at Bangalore. 

Since I was away from the headquarters and I couldn’t reply you earlier.  But there was a reply from me and I am afraid due to technical reason the email has comeback.  Any way, never mind, feels free and we are all there with you to make your programme a grand success.

Dear Wannes, please convey our special greetings to your parents and grand parents. 

May God bless you.

Thanking you,

Yours in the Service of the Lord,

(Swami Japananda)

Chairman

I’m so looking forward to it, you can’t imagine.

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Die dag in de Send Items:

Namaste

Op zeven november 2007 stap ik voor een tijdje uit de westerse ratrace.
Ik wil met mezelf en helemaal alleen een andere kant van de wereld ontdekken.
Ik ben er vrij zeker van dat ik er een paar keer mezelf ga tegenkomen, doch dit geheel terzijde.

De Grote Trip zoals ik het noem, heeft echter iets meer inhoud dan verpakking.
Ik ga namelijk niet alleen de toerist uithangen in India. Geen weken braden aan het strand, geen dagelijkse decadentie.
Wel humane hulp aan zij die het nodig hebben.

Humane hulp in de vorm van mezelf.
Eerst werk ik een maand als paramedicus in een hospitaalgemeenschap in Pavagada, daarna een maand als leraar in een pedagogisch project in het uiterste zuiden van India.

Het hospitaalproject in Pavagada

Het Swami Vivekananda Integrated Rural Health Centre werd enkele jaren geleden gebouwd met de hulp van Damiaanactie.  Waar zij zich in het begin alleen bezig hielden met de behandeling van lepra en TBC, hebben ze nu ook een afdeling voor oogoperaties (cataract) en hartchirurgie.
Momenteel zijn ze heel erg bezig met de behandeling van kinderen: zij zijn immers de toekomst van de streek!

 

SISP
Sebastian Indian  Social Projects (S.I.S.P.) is een kleine Indische NGO die zich richt tot de allerarmsten en de mensen die weinig of geen kansen krijgen in de Indische samenleving en dit specifiek in enkele dorpen te Vizhinjam in de Zuid-lndische deelstaat Kerala.

S.I.S.P. tracht de levenskwaliteit van deze mensen te verbeteren door het aanbieden van o.a.: gratis scholing, training in sociale weerbaarheid, het opzetten van spaarsystemen (micro credit unions), de begeleiding en financiële hulp voor medische behandeling, voeding en/of schoolkosten.

Humane hulp in harde realiteit

Projecten als deze hebben vaak te kampen met een te kleine financiële slagkracht.

Gebouwen, mensen en materiaal nemen grote happen uit een beperkt budget.
De beste manier om de beide projecten te steunen, lijkt me dan ook met baar geld.
Harde contanten die ter plaatse worden afgegeven en waar we samen een zinnige bestemming aan geven.

Ikzelf lever een stevige bijdrage uit mijn spaarpot, maar ik had ook graag uw hulp gehad.
Elke bijdrage, hoe klein ook, wordt geapprecieerd.
Door mezelf én door de mensen achter het project.
Maar vooral de hulpbehoevenden die geholpen worden dankzij het project, zijn de grote ontvanger van uw milde gift (083-4456826-67).

Spaghettihulp

Geld geven aan een goed doel is één ding. Iedereen heeft er graag iets voor terug.
Daarom organiseer ik met enkele trouwe helpers een spaghettifestijn. Op 27 oktober vanaf 17u wordt de parochiezaal van Meer ( routebeschrijving) omgebouwd tot self service spaghettirestaurant. Voor de democratische prijs van 8euro krijg je een bord vol lekkere pasta met een sublieme saus én verdien je een logeplaats in het hiernamaals.

Het is natuurlijk van groot belang dat ik weet hoeveel hongerige magen er gevoed moeten worden. Inschrijven doe je dus vóór 20 oktober via

·         E-mail: wannes@deloore.be (Onderwerp: Spaghettiavond 27 oktober) met een vermelding van je naam en het aantal personen

·         Een klein briefje met je naam en het aantal personen

o   Meerdorp 73, 2321 Meer

o   Klapdorp 28, 2000 Antwerpen

Je inschrijving is pas volledig als je betaald hebt: hetzij cash, hetzij via overschrijving op rekeningnummer 083-4456826-67. Natuurlijk kan dat ook nog de avond zelf, maar

Oei

Je ziet het niet zitten om op 27 oktober naar Meer te reizen?
Maar je wil wel een goed doel steunen?
Dat kan perfect!
Vrije giften zijn meer dan welkom op 083-4456826-67.

Volg mee

Je wil natuurlijk wel op de hoogte blijven van de bestemming van je geld. Gelukkig staat de technologie voor niets en weet ik wat er mee te doen valt.
Zo vind je alle info rond de projecten op http://blog.wann.es/namaste/.
Mijn avonturen in India kan je volgen op http://blog.wann.es/
Foto’s zullen te vinden zijn op http://www.flickr.com/photos/wannesdeloore/.
Wie geeft wat hij heeft, is waard dat hij leeft.

083-4456826-67

 PS: het staat je natuurlijk vrij om al deze informatie door te sturen of op eender welke manier te verspreiden!

Met vriendelijke groeten,

Wannes De Loore

Klapdorp 28
2000 Antwerpen

0473/52.14.93

skype: wannes.deloore
http://blog.wann.es/

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

083-4456826-67

Het rekeningnummer voor mijn kleine bijdrage aan India.
De eerste vijfhonderd (500) euri zijn reeds gestort, ik ben benieuwd wat er volgt.

Op momenten als deze ben ik dolgelukkige dat ik in het rijke westen woon: een nieuwe rekening, twee klikken verwijderd dankzij een reuzegoed doordacht systeem an internetbankieren.
Echt, ik ben benieuwd wat het allemaal gaat opleveren.

Het plan?
Het totale bedrag wordt in twee gesplitst: een helft voor SISP, een helft voor Swami Vivekananda Integrated Rural Health Centre. Alles cash of overgeschreven, dat valt nog af te wachten natuurlijk.

Maar dus: ook uw bijdrage is welkom!

Standard
India, Indiatrip 2007 - 2008, Reizen, Voorbereiding

Verlof

In extremis morgen een dagje verlof genomen.
Correctie, een dagje dat er niet in loondienst wordt gewerkt maar dat er wel loon wordt getrokken.
Want dat er niet gewerkt wordt is een grote leugen.
Er moet enorm veel gebeuren voor India, en dan heb ik het over zowel de reis als de benefiet.

Chronologisch dus eerst alles voor de benefiet, dan alles voor de trip an sich.

Het benefietfeestmaal:

  • Uitnodigingen, brieven, flyers en posters voor de spaghettiavond van 27 oktober. Het moet aan de wereld kond worden gemaakt dat er dan iets te doen is voor het goede doel. Voor een specifiek goed doel. Of twee, want ‘t zijn er nu eenmaal twee.
  • Groenten regelen bij de lokale groententelers. Paprika’s, tomaten, worteltjes, ajuin. Want een stevige spaghettisaus, da’s met groenten en al!
  • Eens een belleke doen met de brouwer. Of hij wil zorgen voor duizend pinten en dito flessen wijn en water en koffie en thee en Palm en Duvel en limonade met rietjes.
  • De website volstoppen met info:
     zorgen dat er een duidelijke verwijzing is naar het rekeningnummer om geld op te storten
     zorgen dat er van elk project een samenvatting staat.
     zorgen dat ik automatisch berichten van m’n weblog in de categorie “nieuws vanuit India” kan krijgen.

Voor de reis zelf:

  • Een minimale planning maken en die aan de lokale contactpersoon laten weten.
  • Zorgen dat ik tegen dat ik ginder ben al een SIMkaart heb zodat er getelefoneerd kan worden met de locals en met het buitenland dat nu nog binnenland is.
  • Solliciteren voor het project bij SISP.
  • Een inpaklijst maken en kijken wat er nog moet worden gekocht (zo uit het hoofd: een muskietennet, een mp3speler (ja hoor, materialist tot in de kist) en een zijden lakenzak als slaapzak)

Dus uitslapen en ranzig rondhangen zal niet iets voor morgen zijn.
En zaterdag de tante helepen verhuizen en brieven ronddoen en promotie en voetballen en Nacht van de Jeugd vieren.

En zondag, dan is’t josdag.
Zijt maar gerust!

Standard